De geschiedenis van Château d'Issan gaat terug tot ten minste de 12e eeuw en daarmee ook de befaamde reputatie van het wijnhuis. Het wijnhuis bevindt zich in Margaux in de deelgemeente Cantenac. De wijnen van Château d'Issan werden in het jaar 1137 geschonken op het huwelijk van Eleanor van Aquitanie en Henri Plantagenet, de op dat moment toekomstige koning van Engeland. Door de jaren en eeuwen heen zijn de wijnen van Château d'Issan op diverse huwelijken van zowel het Franse als Engelse koningshuis geschonken. Mede hierdoor werden de wijnen en het wijnhuis steeds bekender en werd Château d'Issan genoemd door Henry Powell, de sommelier van de Prins van Wales, in 1723 en door Labadie, de vader van Bordeaux négociants, in 1776. Als kers op de taart werd Château d'Issan opgenomen in Jefferson on Wine in 1787, de wijngids van Thomas Jefferson, grondlegger en derde president van de Verenigde Staten en toenmalig ambassadeur van de Verenigde Staten in Frankrijk en toekomstig ambassadeur van Bordeaux-wijnen in het Witte Huis. Door de eeuwen heen is het wijnhuis talloze malen van hand gewisseld tot het uiteindelijk zijn huidige naam zou krijgen met dank aan de familie Essenault. Gedurende de periode tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog heeft Château d'Issan er verlaten bij gestaan tot het in 1945 werd overgenomen door de Cruse familie. Onder management van Lionel Cruse is het wijnhuis letterlijk hersteld maar ook figuurlijk in ere hersteld. De technieken zijn gemoderniseerd en de wijngaarden zijn opnieuw beplant en Château d'Issan werd wederom een uitzonderlijk mooie representatie van haar terroirs. Het motto van Château d'Issan, Regum mensis aris que deorum, wordt op ieder etiket afgebeeld en betekent zo veel als "Voor de tafel van koningen en het altaar van Goden".